به گزارش همشهری آنلاین اما نتایج یک نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که گاهی مصرف مکملهای ویتامینی درواقع میتواند تأثیر منفی بر سلامت داشته باشد زیرا ممکن است به رشد تومورهای سرطانی کمک کند.
پژوهشهای جدید نشان دادهاندکه مصرف ویتامینها و مواد معدنی اضافی، ازجمله آنتیاکسیدانهای رایج مانند ویتامینهای A و C، و سلنیوم و روی، میتواند به رگهای خونی در تومورها کمک کند تا رشد کنند.
نتایج تا حدودی برای متخصصان غافلگیرکننده بود، چرا که آنها فکر میکردند آنتیاکسیدانها برای بدن محافظتکننده هستند.
این پژوهشگران در این بررسی دریافتند که ویتامین C و ویتامین E و سایر آنتیاکسیدانها درواقع تشکیل رگهای خونی جدید را در تومورهای سرطان ریه تحریک میکنند.
اثر غیرمنتظره ویتامینهای آنتیاکسیدان بر سرطان
مارتین برگو، استاد دانشکده علوم زیستی و تغذیه اننستیتو کارولینسکای سوئد و سرپرست این پژوهش میگوید: "ما دریافتهایم که آنتیاکسیدانها سازوکاری را فعال میکنند که باعث میشود تومورهای سرطانی رگهای خونی جدید تشکیل دهند. این یافتهها شگفتآور بود، زیرا قبلاً تصور میشد که آنتیاکسیدانها در برابر سرطانها اثر محافظتی دارند.»
رگهای خونی جدید ایجاد شده تومورها را تغذیه میکنند و میتوانند به رشد و گسترش آنها کمک کنند.
برگو و همکارانش قبلا نشان داده بودند که دادن مکملهای آنتیاکسیدان به شکل ویتامین E و ماده ان- استیلسیستئین باعث انتشار سرطان ریه در موشها میشود.
آنها برای درک بهتر چگونگی این پدیده موشهای مبتلا به شکل خاصی از سرطان موشی و موشهایی که سلولهای سرطانی ریه انسانی در بدنشان کاشته شده بود، به آنها مکملهای ویتامینی دادند. آنها به آب این حیوانات ویتامین C اضافه کرند که به طور طبیعی در بدن موشها تولید میشود و نیز به آنها مکمل ان- استیل سیستئین و ویتامین E دادند که هر دوی آنها در رژیم غذایی معمول آنها وجود دارد.
آنها به طور فزایندهای تجویز این آنتیاکسیدانها را افزایش دادند تا میزان آنها در بدن این موشها به بیشتر از حد لازم برسد، یعنی احتمالا حالتی شبیه وضعیت افرادی که به مقدار زیادی مکملهای ویتامینی مصرف میکنند.
آنتیاکسیدانها در میزان زیاد زیانبار میشوند
آنتیاکسیدانّها در شرایط طبیعی باعث خنثی شدن رادیکالهای آزاد میشوند که به بدن آسیب میزنند، و بنابراین سودمند شمرده میشوند. اما یافتههای این دانشمندان نشان داد که میزان بالای آنتیاکسیدانها میتواند باعث فعال شدن پروتئینی به نام BACH1 شود که تشکیل رگهای خونی جدید را آغاز میکند و امکان رشد تومورهای بدخیم را فراهم میآورد.
تینگ وانگ، نویسنده ارشد مقاله این مطالعه نیز گفت: "بسیاری از کارآزماییهای بالینی کارآیی داروهای مهارکنندههای رگزایی در تومورهای سرطانی را ارزیابی کردهاند، اما نتایج به اندازه پیشبینیشده موفقیت آمیز نبودهاند.»»
به گفته وانگ، یافتههای این بررسی احتمال ایجاد روشهای مؤثرتری برای جلوگیری از رگزایی در تومورهای سرطانی را مطرح میکند عنوان مثال، بیمارانی که تومورهای آنها میزان بالایی از BACH1 دارد، ممکن است از درمان با داروهای ضد رگزایی بیشتر بهره ببرند تا بیمارانی که میزان پایینی از BACH1 دارند.
نظر شما